Inter Milan shop

Inter Milan

Op een avond in 1908 ontstond er gedoe in de bestuurskamer van the Milan Cricket and Football Club. Een aantal clubleden scheidde zich af van de organisatie en ging onder nieuwe kleuren verder. Zwart en blauw gestreepte shirt, zwarte shorts, zwarte sokken. Ze noemden zich FC Internazionale. Internationaal, omdat ze ‘broeders van de wereld’ zijn. Bij Inter is iedereen welkom. Een open, warme club die aanvoelt als een familie. Dat is te zien aan de trainers, velen kwamen uit het buitenland, en de spelers die er legendarisch werden. Een enkeling springt er uit. De eerste grootheid uit de Inter-familie was Giuseppe Meazza. Hij speelde dertien jaar voor de club en keerde later terug als trainer. Toen de Inter-legende in 1979 overleed, werd het stadion naar hem vernoemd, Stadio Giuseppe Meazza. In de jaren voor die vernoeming, had Inter naam gemaakt in de jaren zestig. De Argentijn Helenio Herrera introduceerde bij Inter de 5-3-2-formatie en verfijnde zo countervoetbal, ook bekend als het catenaccio. Het sprak (en spreekt) misschien niet iedereen aan, maar effectief en bewonderingswaardig was het wel. Vooral Europese teams konden er lastig mee omgaan. Inter Milan won in ’64 en ’65 de Europa Cup I. Ongetwijfeld dikke rijen voor de Inter Milan-fanshop; dames, heren en kids voor een fonkelnieuw sportief junior-outfit, of iets sjieker met polo. Daarna moesten de fans wel erg lang wachten op Europees succes. Oke, Inter won drie UEFA Cups in de jaren negentig – uitgestorven was het niet bij de lokale Inter Milan shop – maar de Champions League, dat is wat de fans wilden. Daar kwam in 2010 verandering in.

In 1995 werd een rechtsback onderdeel van de Nerazzuri, die een onuitwisbare indruk achterliet. Noem hem gerust de tweede grootheid van Inter, Javier Zanetti. MIsschien wel Mister Inter. Als Internazionale ooit een nieuw stadion krijgt, mogen ze dat naar deze Argentijn vernoemen. Zanetti liep 19 jaar in een Inter-tenue, won allerlei prijzen, waarvan de mooiste in 2010. Twee jaar daarvoor had een charismatische Portugees het roer overgenomen. José Mourinho. In zijn laatste jaar als trainer had hij een onverslaanbaar team gesmeed. Met een moderne, iets energiekere variant van het oude catenaccio-voetbal veroverde Mourinho de treble. Dat was nog nooit een Italiaanse club gelukt. In één seizoen de landstitel, beker en Champions League. Grote sterren in dat elftal toen? Eto’o, Sneijder en, natuurlijk, Zanetti. In de CL-finale van 2010 stonden er zeven verschillende nationaliteiten in de basiself bij Inter. Mourinho hield de gedachte van de club mooi in leven: Inter is internationaal, een club van iedereen. Doop Mourinho maar om tot de derde grootheid. Zouden ze in de Inter Milan shop ook verschillende valuta aannemen? Voor het imago van de club zijn al die nationaliteiten niet verkeerd, over de hele wereld kopen mensen – goedkoop sale of niet – jassen, broeken, sweaters of andere Nike-artikelen. Vanaf 2016 bouwt Inter aan een nieuw elftal, een nieuwe geschiedenis. Voorop wederom een Argentijn, Icardi. Wie weet gaat hij Zanetti achterna en speelt hij ook 19 jaar in een Inter Milan-trainingspak.