Manchester City shop

Manchester City 

Vroeger bestond de skyline van Oost-Manchester uit bakstenen fabrieken en rokende schoorstenen. Tegen het eind van een dag hard werken sjokten moegestreden fabrieksarbeiders rond 1900 de fabriek uit, op weg naar huis, om de volgende morgen terug te keren. De kinderen en kleinkinderen van die arbeiders van toen zijn fan van de supersterren die nu, ruim een eeuw later, op diezelfde plek rondrennen. Alleen hebben de grauwe fabrieken plaatsgemaakt voor een glimmend en helder, hypermodern trainingscomplex. De inwoners van Manchester trekken nu voor hun vermaak richting het terrein, gehuld in lichtblauwe jassen en broeken. De selectie en jeugd trainen en spelen op de plek waar de allereerste supporters vroeger werkten. Een van de redenen dat de band tussen fans en club zo hecht is. City is een arbeidersclub – en dat zal altijd zo blijven. De club werd in 1880 opgericht, veranderde de naam in 1894 naar Manchester City. De eerste grootheid van de club werd Peter Doherty. Tussen 1936 en 1939 speelde hij de sterren van de hemel. Voor de eerste ‘Mister City’-kandidaat moeten we even ver vooruit spoelen, naar de jaren zestig en zeventig. Toen was het alleskunner op het middenveld Colin Bell die in zijn tijd als Cityzen flink wat prijzen binnenharkte. Rond die tijd verschenen ook de eerste Man City shops op de radar van de fans. Mannequins in lichtblauw shirt en witte shorts in de etalage, nooit was het anders. Een outfit om bij te kwijlen. ‘Pardon, heeft u dat tenue ook in junior?’ Manchester kleurde langzaam lichtblauw. Maar toen kwam plots een onvoorziene val. De club degradeerde twee keer in tien jaar tijd. Over de jaren tachtig hebben ze het bij Manchester City nog steeds liever niet – je begrijpt wel waarom. De donkere wolken verdwenen pas in 1999. Het begin van de terugkeer op het hoogste niveau. In een zenuwslopende promotiewedstrijd tegen Gillingham vocht City zich naar de Division One (de Championship van nu). Een seizoen later vond de definitieve overgang naar de Premier League plaats (op één degradatie en promotie na). Vanaf dat moment keek City alleen nog maar omhoog. In 2002/03 wonnen ze de Manchester derby, voor het eerst in dertien jaar. En vijf jaar later zou City benaderd worden door een groep mannen die de club en de omgeving voorgoed zouden veranderen.

Steenrijke sjeiks uit Abu Dhabi trokken in 2008 hun pinpas voor een overname van de club. Vanaf dat moment zat Manchester City veilig onder de vleugels van de investeerders van voetbalbedrijf City Group. Vanaf dat moment lag ook de rode loper uit voor de ingang van het Etihad Stadium. De technisch directeur moet in een droom geleefd hebben: met zo’n bankrekening konden ze werkelijk elke topvoetballer binnenhalen. Na verloop van tijd was dat ook het geval; zelfs de reservebank zat vol in sweaters gehulde supersterren. Weer zo’n club die een elftal bij elkaar koopt, klonk de kritiek. In het seizoen 2011/12 wist City alle critici stil te krijgen: ze wonnen de Premier League, voor het eerst sinds 1968. Bij de City Store – de officiële Manchester City fanshop in het centrum van de stad – liepen kids, dames en heren de deur plat. Hun doel: een nieuw tenue of trainingspak kopen, of desnoods een paar sokken goedkoop uit de salesrekken. Al die geïnvesteerde miljoenen hadden toch iets opgebouwd – en, zo bleek later, neergezet voor de lange termijn, het aanvankelijke doel van de City Group. Van die centen schoot in 2014 ook een ongekend luxe trainingscomplex uit de grond. Op het 32 hectare tellende complex van de City Football Academy aan de oostkant van de stad slijpt het sterrenensemble sindsdien aan zijn vorm. Met de komst van wondertrainer Pep Guardiola – niet vies van een polo op zijn tijd – in 2016 ging City serieus meedoen voor de titel ‘beste club ter wereld’. Aan het spel lag het niet, dat voldeed ruimschoots. De Catalaan maakte van City een onverslaanbare robot. Met schijnbaar gemak regen Agüero, De Bruyne, Jesus, Stones en Sané de goals aaneen. Een onwaarschijnlijk seizoen in de Premier League, waarin meerdere records sneuvelden, bezorgde Europese topclubs knikkende knieën. Toch is de Champions League nog niet gewonnen. Een nog onvervulde droom van de geldschieters uit de Emiraten. De vraag is: lukt dat nog in Nike-kleding? Manchester City draagt vanaf het seizoen 2019-2020 een PUMA-logo op de borst, dan wacht de City shops een kleine metamorfose. De fans zullen er niet wakker van liggen. Die kunnen wekelijks een avondje achterover leunen en genieten van de kraakheldere sterrenhemel boven Oost-Manchester.