Trainingspakken

Trainingspak

Tegenwoordig kun je geen twee blokken om of je ziet iemand erin lopen: een trainingspak. Lekker comfortabel, ziet er sportief uit. En het worden er steeds meer, lijkt wel. Maar als je denkt dat het iets is van nu is, zit je fout. Voor het allereerste exemplaar moeten we terug naar de jaren zestig. Op de atletiekbaan moest je zijn. Daar is het trainingspak geboren. Sprinters en langeafstandlopers droegen de broeken en jacks voor en na de race op de baan, de track. Daarom is de Engelse naam tracksuit. Een pak voor op de hardloopbaan. Al snel dringen de trainingspakken ook door tot andere sporten. Voetbal bijvoorbeeld. In 1967 was een rood en wit model de eerste sportkleding die adidas ooit maakte. Op een poster trekt stervoetballer Franz Beckenbauer zijn veters strak in een kakelvers pak met drie strepen op de armen en benen. Een jaar later lanceerde PUMA hun eerste apparel. Iedereen zag wel eens de foto van Pelé in een PUMA trainingspak. Niet lang daarna volgde Nike. Hoe meer sporters er een gingen dragen op weg naar de training of wedstrijd, hoe meer mensen het kregen te zien. De populariteit groeide. Zeker toen de kleding de overstap maakten naar showbizz. In een aantal grote cultfilms werden sterren in een pak gehesen. De echte doorbraak kwam toen het doordrong tot de woonkamers van gewone burgers. Die overgang ging gepaard met de opkomst van fitness en joggen. In hun vrije tijd gingen gewone dames en heren sporten, en daar hadden ze een outfit voor nodig. Een trainingspak bleek de oplossing. Door de uitvinding van synthetische stoffen hadden de pakken een soort nieuwe brandstof gekregen. Zelfs naast het sporten gingen mensen het nu dragen. Vanwege het comfort. In de jaren tachtig doken de trainingspakken ineens op bij hiphoppers en breakdancers. Rapgroep Run DMC droeg het in hun clips, maakte het cool. Voor breakdancers was het de ultieme outfit, want: sportieve, straat-achtige kleding die ook nog lekker zat. Inmiddels begon het trainingspak zijn plek in dagelijks leven steeds meer te claimen – en vloeide de trend over naar de jaren negentig. Sindsdien zijn alle remmen los.

Fashiondesigners gingen ermee aan de haal, en maakten van het trainingspak een mode-icoon. Zie de collectie van Nike Tech Fleece, vrij dunne stof en toch isolerend en warm. En dat drong ook door tot de ontwerpers van grote sportmerken voor voetbalclubs. Steeds meer aandacht ging uit naar de grote vraag van jongeren naar een pak van hun favoriete club en merk. Vanaf de eeuwwisseling werd het zo makkelijk de sterren te volgen dat je met twee keer klikken, kon zien hoe Bale in een Real Madrid pak, Pogba in een van Manchester United en Ronaldo en Dybala in een van Juventus de bus uit stapten bij het stadion. Bestellen maar. Of toch nog even online kijken in welke nieuwe PSG pakken Neymar en Mbappé nu trainen? Anders is wachten op goedkope sale, of mooie korting in een outlet-winkel, ook geen slecht idee. Het voetbal trainingspak evolueerde begin 21ste eeuw tot een presentatiepak. Cutrone en Romagnoli staan in modestad Milaan niet voor paal in een AC Milan editie. In de spotlights blonk het embleem van de club als Lewandowski in een versie van Bayern het stadion betrad ter inspectie van het veld. Een selectie straalt eenheid uit in een trainingspak. Anderzijds zag je ook varianten op het trainingsveld. De Ligt en De Jong liepen geregeld in een sweatpak, een variant van de Ajax collectie, over de Toekomst. Dat deden andere kids (in kindermaat uiteraard) en de vrouwen in de opleiding trouwens ook daar op het trainingscomplex. Intussen ontwikkelde de gebruikte technieken door. Nike Dri-Fit en VaporKnit zijn goede voorbeelden daarvan, net als adidas Climalite-technologie, allemaal gebruikt in de nieuwste trainingspakken. Dat wil wel hoor, zeker als je Messi en Coutinho in een FC Barcelona uitvoering, Sané en De Bruyne in een van Man City op een Champions League-avond erin ziet – Nike-logo pronkend op de borst, dan knipper je wel even met je ogen. Of anders een Engelse derby waarin Özil in eentje van Arsenal tegenover Hazard in een Chelsea uitgave staat. Kippenvel kruipt in je nek. Eigenlijk had het trainingspak vanaf dag één – ergens in de jaren zestig – al uitstraling. Het fascineerde spelers, mode-ontwerpers, clubs en fans. Voetballers lopen er graag in, supporters kunnen zich er door identificeren met hun idolen – het brengt verschillende werelden samen.